Etyka słowa w Centrum Sztuki Współczesnej

14 mar­ca br. w Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej w War­sza­wie odby­ła się deba­ta pt. „Psu­cie języ­kiem sztu­ki“ będą­ca czę­ścią szer­sze­go pro­jek­tu pt. „Nie­jaw­ne wymia­ry kry­ty­ki arty­stycz­nej“ finan­so­wa­ne­go ze środ­ków Mini­ster­stwa Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Naro­do­we­go. Wzię­li w niej udział udzie­la­ją­cy się na co dzień w dys­kur­sie doty­czą­cym sztu­ki: Ewa Gorzą­dek (Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski w War­sza­wie), ks. prof. Andrzej Dra­gu­ła (Uni­wer­sy­tet Szcze­ciń­ski), Igor Stok­fi­szew­ski (Kry­ty­ka Poli­tycz­na), Iwo Zmy­ślo­ny (Uni­wer­sy­tet Otwar­ty Uni­wer­sy­te­tu War­szaw­skie­go). Dys­ku­sję popro­wa­dzi­ła dr Kata­rzy­na Kasia (Aka­de­mia Sztuk Pięk­nych w War­sza­wie).

Naj­waż­niej­sze z punk­tu widze­nia ety­ki sło­wa pyta­nie „Czy w obec­nej sytu­acji społeczno-politycznej moż­li­we jest, aby prze­strzeń sztu­ki była rów­nież prze­strze­nią dia­lo­gu spo­łecz­ne­go, spo­tka­nia?“ nie zna­la­zło odpo­wie­dzi osta­tecz­nej, jed­nak padły przy tym waż­ne pomy­sły i spo­strze­że­nia doty­czą­ce bie­żą­ce­go dys­kur­su w tym obsza­rze, w sytu­acji prze­nie­sie­nia spo­ru ze świa­ta poli­ty­ki do świa­ta sztu­ki, takie jak dostrze­że­nie pod­sta­wo­wej roli języ­ka, her­me­neu­ty­ki w tych spo­rach, tego że na język mamy wpływ, ten z kolei ma wpływ na emo­cje, dostrze­że­nie współ­wy­stę­po­wa­nia róż­nych sys­te­mów aksjo­lo­gicz­nych obok sie­bie i tego, że nie muszą się one zwal­czać, by ist­nieć. Wresz­cie rów­nież pod­czas dys­ku­sji wyraź­nie wybrzmiał postu­lat doty­czą­cy wagi samej pró­by zro­zu­mie­nia dru­giej stro­ny, rów­nież w kon­tek­ście róż­nic kla­so­wych, cze­go dowo­dem było samo to spo­tka­nie w atmos­fe­rze sza­cun­ku ludzi repre­zen­tu­ją­cych (bar­dzo) róż­ne świa­to­po­glą­dy.

Łukasz Krup­ski